Açıktaki gemilerin hiçbirinin onu beklemediğini bilir. Hiçbir zaman, hiçbir yere gidemeyeceğini düşünür; bugüne kadar nasıl yaşamışsa, bundan sonra da öyle yaşayacaktır. -      Cemil Kavukçu Kadın gözlerini kapatıyor dans ederken. Çamurun içinden çıkıp, çamurlu suyun yüzeyinde çiçek…

Garip, ucube, ya da deli değilim. Sadece benim gerçekliğim, sizinkinden farklı. Evde otura otura artık canım sıkılmaya başlamıştı, yapacak bir şey bulamıyordum. Bir iki kez hala bitiremediğim kitaba göz attım, ama onda da ne resim…

Korkular dedim. Neden? dedi. Bilmiyorum. Kaçma yöntemleri arıyorsun, yüzleşiyor ve yeniden kaçıyorsun. Kaçarak parçalanıyor, yeniden doğuyor koşarken parçalanıyorsun. Paramparça oluyor. Yeniden doğuyor koşmaya başlıyorsun. Bu ne biçim hikaye?  

Kurtulamadığın karanlık içinden söküp atamadığın sanki dipsiz bir kuyuya düşer gibi yarattığın boşluk an be an nasıl gelir insanın aklına insan ne der insanı bırak içine dön kurtulamıyorsan yaşamayı öğren riders on the storm çalıyor

Artık hızla yaklaşan bu bahar günlerinde ne yapacağız? Camları buharlaşan pencereler, karanlık uzun geceler, kendimi yalnızlığa hapsettiğim ve bana haz veren sıra dışı bir olaydı benim için. İçimdeki kargaşanın muntazam bir şekilde dışa vurumu sanki...…

Kalabalığa karışmıştım. Kalabalıktaki insanların hepsi teker teker hayatın geçmesini bekliyordu sanki. Aynı anda. Bekleyişin uğultuları. Şu an yaşadığım durum günler önce hiçte bu kadar yakınmış gibi gelmiyordu. Birkaç kez gözlerimi açıp kapattım. Bu süreç bir…

Sevgili arkadaşım Ezgi'nin kaleminden... Ben hasta bir adamım. Ruhumu en bilinmez, en yalnız köşelere sürükleyen, zihnimi tuzağa düşürüp, her şeyi, herkesi hatta kendimi bile bana yabancı eden ama asla öldürmeyen bir hastalık bu. Bu hastalığa…

Bazı bireylerin başına gelen ve onları, ötekilerin aldırmazlığını kendi eziklikleriyle telafi etmek zorunda bırakan adaletsizliktir. Sosyal yapı tarafından yetiştirilen bireyler. Kabullendikleri ya da onlara dayatılan öğretilerin, evrensel ya da doğuştan olmadığını anlayabilme becerisine bir türlü…

Biliyorsun, bir baş dönmesi gibi sürüyor hayat, - Birhan Keskin Beni en çok suçtan arınmışlığım tedirgin ediyor. Tekdüze hayatımın tam ortasında, ıslak bir bankın sol tarafındayım. Ucunda veya tam karşısında denizin. Bana nasıl bakmak isterseniz.…

“Varoluşun anlamsızlığını tanımak, bizi kendi anlamlarımızı yaratmaktan sorumlu olduğumuzu fark etmeye zorlar.” -SARTRE Her sabah yürüdüğüm bu uzun koridorda. 7 yıldır, Saat tam 08.22’de. 2. adım sigara içmek yasaktır. 6. adım konuşmak yok. Küçük, gri…