Kurtulamadığın karanlık içinden söküp atamadığın sanki dipsiz bir kuyuya düşer gibi yarattığın boşluk an be an nasıl gelir insanın aklına insan ne der insanı bırak içine dön kurtulamıyorsan yaşamayı öğren riders on the storm çalıyor
Besleniriz yağmurla, gri gökyüzüyle, özgürlük sandığımız güneşli günlerle. Güzel gün(!) geçiren güneşli ama, aşırılık her zaman intikamdır. (intikam yeterli kelimeydi sadece)
İnsanların bedenlerine sıkışmış ruhlarından kaçışlarını hissediyorum. Her kaçış, güven duygusu. Kaçış çabaları. Ama sen, sen doğa... Sen ve ben hep, seninle ben her zaman bir bütün olacağız. Çıkaramazsın ama öyle hissettirirsin.