Mcdonalds Kokulu Şehir
Yetişmem lazım (neye) gibi yürümediğiniz sokaklardan bahsetmiyorum.
Her yürüdüğünüzde kendi kendinize ve sırf dardı diye kafalar mırıldanıp tiksinerek baktığınız sokaklar, gözünüzü acıtan matlıkta gri hapishaneler, uçsuz bucaksız bir çayırda çırılçıplak koşarken beyaz ışıklı duvarlara uyandırıldığınız o boş kalabalıklar (tam hatırlamıyorum), ruhundan büyük çantalı kırışmış suratlar, minibüste yanınıza oturan şişman çocuk.
