Kalabalığa karışmıştım. Kalabalıktaki insanların hepsi teker teker hayatın geçmesini bekliyordu sanki. Aynı anda. Bekleyişin uğultuları. Şu an yaşadığım durum günler önce hiçte bu kadar yakınmış gibi gelmiyordu. Birkaç kez gözlerimi açıp kapattım. Bu süreç bir göz açıp kapamakla tamamlanacaktı sanki.…

Yağmurdan kaçanların sokağı benim. Yavaş yavaş yürüdüm, daha yavaş olamazdı. İçeride ıhlamur kokusu belki uzay.

Sanki elektrikler gelmiş ve mumlara üflemiş, neden söndürmüyor?

Açıklama: "Jacqui Kenny, agorafobik bir fotoğrafçı. Google’ın Street View (Sokak Görünümü) uygulamasıyla dünyayı keşfediyor."   Uyandım. Başımın ağrısı dayanılmaz. Dışarıdaki gürültü, kafamdaki kargaşayla beni müthiş bir girdabın içine sokuyor. Bu yüzden her gece sebepsiz bir huzursuzluk çöküyor içime. İç sıkıntısı…