Bakımsız, sarı bir bahçeden geçiyorum. Bir gece farkında olmadan bu bahçeye girip kusmuştum. Derinliğe, sessizliğe ve kapalı perdelere yabancı değilim... Koltuğunda sallanan adamın, çiğneyip durduğu dudakları ve sağ elinin baş parmağıyla işaret parmağını birbirine sürtüp durması duygularının yansısıydı. Uçurumun kenarından…

Konu hep başka yerlere geliyor konu benken. Hızlı hızlı. Hızlı yürüyünce zaman daha çabuk geçiyor sanki. Kaçış değil kesinlikle. Varış. Konu bu da değil. Tanıdık olmayan yüzlere bakıp sorgulamaya başlıyorum, okumak istiyorum baştan sona. Maskelerin neden takıldığını ya da takılıp…

Düşünceler sıçradı.

Bazı bireylerin başına gelen ve onları, ötekilerin aldırmazlığını kendi eziklikleriyle telafi etmek zorunda bırakan adaletsizliktir. Sosyal yapı tarafından yetiştirilen bireyler. Kabullendikleri ya da onlara dayatılan öğretilerin, evrensel ya da doğuştan olmadığını anlayabilme becerisine bir türlü sahip olamamış başka bir insan…