Sergi
Senin bütün anların eşsiz bir parçaymış gibi ama gidip konuşmayıp sevmediğin bir çiçek, sarılmadığın ağaçlar, kafanı kaldırıp bakmadığın gökyüzü gibi değil. Saklan!
Önsöz
Kontrolünü sağlayamıyorum. Sesler ve görüntüler birbirine karışıyor, doğuyorlar bütün renklerde. Mesela sarıda. Doğuyorum. Kokular birbirine karışıyor, artıyor. Küçücük kalıyorum. Gözlerimi açınca geçiyor. Kapattığımda, koşuyorum. Durmadan. Belki de duruyorum, arka plan kayıyor. Devleşiyorum sonra. Arkamdaki ben varım çığlıkları, yerini sessizliğe bırakıyor. Sessizlik, artık devam edemeyeceğimi gösteriyor.
